Þegar járnbraut C.P.R. járnbrautafélagsins var lögð um Foam Lake þorp lá fyrir áætlun um hvar næsta lestarstöð skyldi reist. Á þessum árum eimreiða urðu vatnsbirgðir að vera með vissu millibili og þar voru jafnan reistar járnbrautastöðvar. Þorp mynduðust í kjölfarið því stöðin var áfangastaður landnema í byggðunum umhverfis stöðina. Þar hlutu þeir að kaupa vistir og hvaðeina. Leslie þorp hét upphaflega Leslie Station til heiðurs John Leslie, fjármálastjóra járnbrautafélagsins. Ólíkt öðrum þorpum við þessa járnbraut þá varð það til samhliða landnáminu umhversis, ekki seinna eins og oft varð raunin. Skýringin er deila landeiganda við járnbrautafélagið, hann vildi fá betra verð fyrir landið sem járnbrautin var lögð um. Athafnamenn komu sér því fyrir við lestarstöðina og opnuðu sínar verslanir og þjónustu á árunum 1908-1909 en járnbrautin náði loks til þorpsins árið 1909. Sama ár opnaði C. P. Clark pósthús og Tómas Þórðarson, bóndi vestan við Foam Lake, opnaði áhaldaverslun í Leslie. Hans Vilhelm Pálsson,(W.H.Paulson) sem vestur flutti árið 1883 og bjó lengi í Winnipeg, settist að í Leslie árið 1910 og opnaði þar byggingavöruverslun. Hann bauð sig fram í fylkiskosningum fyrir Frjálslyndaflokkinn, náði kjöri og sat á fylkisþinginu í fjöldamörg ár. Þorvaldur Þorvaldsson fluttu í þorpið og opnaði verslun og rak í allmörg ár. Leslie var miðstöð Íslendinga í sveitunum umhverfis þorpið, og þar var öflugt menningarstarf snemma. Þarna bjuggu áðurnefndu Hans V Pálsson og kona hans, Anna Nikulásdóttir, Dr. Sigurður J. Jóhannesson, séra Runólfur Fjelsted og Páll Magnússon sem öll lögðu sitt að mörkum. Anna og Páll voru tónlistamenn, Anna stofnaði kór og stjórnaði af miklum myndaskap og Páll setti saman hljómsveit sem alltaf vakti athygli. Þarna voru árleg þorrablót sem landnemar sóttu víðsvegar að úr Vatnabyggð. Bókasafn íslenskt var opnað og í tenglum við það lestrarfélag. Þrátt fyrir góða byrjun þá stóðst Leslie ekki samkeppnina við Foam Lake og Elfros og fækkaði verslunum og íbúum smám saman.