Eiríkur var hagmæltur og orti stundum við sérstök tækifæri. Þegar Steinunn kona hans hélt upp á 74 ára afmæli sitt varð þetta til:
Að klöngrast upp hæðir og hóla
og horfa vestrinu mót
Það yrði víst seinagangur
og sumstaðar hart undir fót.
Oft hugurinn ferðast fleygur
um forna æsku slóð
Þar sporin mín liggja í leynum
og ég löngum göturnar tróð.
Ef aðeins einu sinni
allt þetta fengi ég séð
hver veit hvað kann að koma
kannske það geti skeð.
Senn eru sjötíu og fjögur
ævinnar ár liðin hjá
líða í loftinu á vængjum
líka mér best myndi þá.